Na het ontbijt nemen we afscheid van Koen, Sven en Stef. Zij hebben 3 dagen de zware dingen voor ons gedragen en zullen dat ook vandaag nog doen, maar we zullen hen vanavond niet meer zien. Vooral voor mij hebben ze een heleboel gedragen, waarvoor ik hen ontzettend dankbaar ben. Meer gewicht in mijn rugzak dan ik nu had zou voor mij zeker niet haalbaar geweest zijn.
Koen, Sven en Stef, van harte bedankt!
 |
| Wij met Ilse, Geert en Koen |
Om 9 u vertrekken we voor een ganse dag dalen. In vergelijking met de eerste 2 dagen is dit een makkie, het eerste stuk lijkt een beetje op de wandelingen die ik met François in Oostenrijk gedaan heb.
Het tweede stuk is nog makkelijker, alleen is zoveel uren constant blijven dalen enorm belastend voor mijn knieën en heupen. Maar – en ik val hier in herhaling – dankzij de kinesisten wordt alles weer beter.
’s Avonds genieten we eerst van Chris’ heerlijke pasta en nemen we afscheid van (de andere) Koen, die ons 4 dagen veilig begeleid heeft.
Om 22.30 u hebben er enkelen nog genoeg energie om een spelletje te spelen, maar ik ben stikopkapot en besluit in mijn bedje te kruipen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten