Omdat ik nog steeds hoest, buikpijn heb en pijn aan mijn rechterenkel, ga ik maandag voor alle zekerheid toch maar naar mijn huisdokteres.
Die constateert dat de klieren in mijn keel en mijn luchtpijp nog steeds gezwollen zijn en dat mijn buik en darmen helemaal overhoop liggen.
Ik vergeet iets te zeggen over mijn enkel.
Ze zegt dat de antibiotica die ik in Spanje kreeg, geholpen heeft om de keel- en luchtpijpontsteking niet te verergeren, maar dat het nog niet helemaal genezen is en ik dus nóg een doos antibiotica moet nemen. :o((( Dat is de derde soort in 2 weken tijd.
Dinsdag heb ik de eerste keer diarree en ondanks een Imodium en een dieet van beschuiten, water en venkelthee is het donderdag helemaal van dat. Vreselijke diarree en niet uit te houden krampen.
Daarop naar mijn homeopaat gebeld die mij gelukkig iets kan adviseren dat ik bij de apotheker kan gaan halen. 2 dagen later begint het eindelijk te beteren.
Intussen heb ik vrijdag aan de kinesiste mijn enkel laten zien en voelen, en zij zegt dat ik een peesontsteking heb wegens overbelasting. Veel ijs op leggen, Voltarengel smeren en veeeeeeeeeel rusten.
Dat laatste had mijn huisdokteres ook al gezegd, want ik ben doodmoe.
Maar wat dat betreft (en ook de darm- en enkelproblemen) ben ik niet de enige.
Van verschillenden van onze groep hoor ik dezelfde klanken. Vooral de vermoeidheid geldt voor zowat iedereen.
Gelukkig heb ik de eerste week na MP nog niet veel op het programma staan. De hondenschool moet helaas nog maar even wachten, dus deze week moet ik enkel 2 keer op kinebezoek.
Verder had ik toen ik pas thuiskwam wel een heel vreemd gevoel. Het is toch even wennen, na 12 dagen in de vrije natuur geleefd te hebben, weer in de bewoonde wereld te zijn en in een huis met radio, tv en internet (107 nieuwe mails, pfffff…). Ik heb het eigenlijk niet gemist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten