zondag 25 september 2011

Maandag 12 september : 2e dag van de 4-daagse

Gitte heeft gisteren een prachtprestatie geleverd, haar eigen top bereikt, en er wordt beslist dat zij zich de volgende 3 dagen lekker in de watten mag laten leggen door de vrijwilligers.
Zelf heb ik inmiddels gigantisch keelpijn en lichte koorts. Ik vind het medisch totaal niet verantwoord om nog verder te gaan, maar moet van Ilse toch mee.
Het is een loodzware wandeling, nog moeilijker dan gisteren. Wel weer prachtige natuur van begin tot eind, maar ik kan er niet van genieten omdat ik me zo beroerd voel. We wandelen o.a. door de Cañón de Añisclo. De ganse dag is het zeer steil en we zien voor het eerst edelweissjes en ook marmotten.






Om 17.45 u bereiken we de refugio van Góriz (op 2160 m hoogte), een bemande refugio waar we 2 nachten zullen slapen.




In vergelijking met de onbemande van gisteren is dit een 3-sterrenhotel. Enkel de douches en de Franse wc’s zien er allesbehalve proper uit.
Na 2 dagen kunnen we eindelijk onze bergschoenen eens uittrekken, in de refugio zijn er nl. voor iedereen clogs ter beschikking.
We slapen in stapelbedden van 3 hoog en wat dat betreft heb ik voor één keer geluk, want ik trek een nummer dat beneden ligt.



Bij aankomst wil ik eigenlijk het liefst van al onmiddellijk in bed gaan liggen, want mijn keelpijn is in de loop van de dag nog erg toegenomen, en ik heb ook verschrikkelijk pijn aan mijn luchtpijp, een zware hoest en hoge koorts.
Gelukkig is er een dokter in de zaal – beter gezegd onder onze 12 deelnemers, die bovendien ook nog antibiotica en hoestsiroop blijkt bij te hebben. DANK JE WEL, Robert, ik weet niet wat ik daar zonder jou gedaan zou hebben!!!
Net als gisteren komen ook de kinesisten ter plekke om onze pijnlijke spieren te masseren. Ze zijn een geschenk uit de hemel !

Dan hebben we nog een half uurtje bespreking buiten, over de dag van morgen. Dan wordt er nl. naar de top van de Monte Perdido geklommen en weer terug gedaald tot aan de refugio, voor velen onder ons toch het belangrijkste doel van dit ganse project.
Ik voel echter heel goed dat de kans uiterst miniem zal zijn dat ik morgen mee zal kunnen, maar heb op dit moment teveel koorts om er mij echt iets van aan te trekken.
De anderen krijgen een 4-gangenmenu aangeboden, maar ik eet alleen nog wat soep en kruip dan mijn bedje in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten