dinsdag 7 juni 2011

Begeleide wandeling in Anseremme

Afgelopen zaterdag moesten we om 10 u aan het station van Anseremme zijn om van daaruit een begeleide wandeltocht te maken.
Martine kwam mij ’s morgens halen en samen reden we naar de carpoolparking, waar we opgepikt werden door Jo en Heidi, die ook Sandra meebrachten.
Iedereen was mooi op tijd in Anseremme en we maakten kennis met Nicole en Marc, een echtpaar die allebei mee zullen gaan als kinesist, en met Ria.
Ria is in 2009 meegeweest als deelneemster en zal nu opnieuw meegaan, maar dan als vrijwilligster.


Voor het eerst sinds lang waren alle 12 deelnemers nog eens samen. ’t Was al heel lang geleden dat we Chris nog gezien hadden, dus we waren heel blij dat zij er ook weer bij kon zijn!


Eerst kregen we van Outward Bound wandelstokken, die we mogen gebruiken tot na de expeditie, daarna zullen ze verder door OB gebruikt worden voor volgende expedities en andere dingen die ze organiseren.

Het eerste stuk van de wandeling was al meteen bergop en Frieda zette er onmiddellijk een flinke pas in. Amai, chapeau voor het tempo waarop zij bergop kan wandelen!
Na een tijdje over asfalt gewandeld te hebben, gingen we de bossen in en vanaf dan werd het moeilijker.


Redelijk steil bergop en bergaf, inderdaad zeer oneffen terrein zoals op voorhand gezegd was, met dikwijls uitschuivers tot gevolg.
Op een bepaald moment had ik geluk dat Johan een eind verder stond en hij mijn schuifpartij heeft kunnen afremmen, want anders was het wellicht een valpartij geworden. Bedankt, Johan!

Wie wilde kon ook een kijkje nemen in een grot, van waaruit je weer een prachtig vergezicht had.


Na een korte pauze moesten we weer klimmen,


om uiteindelijk af te dalen tot aan de Maas, waar onze hongerige magen gestild konden worden.
Iedereen kreeg van Hilde een zelfgemaakt doekje uit paraplustof om op te zitten. Bedankt, Hilde!
We hadden ook de gelegenheid om aan Geert en Ria vragen te stellen. Wat een luxe om er een ervaringsdeskundige bij te hebben!


Maar het werd stilaan tijd om onze tocht verder te zetten. We kwamen langs een ruïne, waar we ons konden verkwikken aan een bronnetje. Dat deed deugd, want het was erg warm.
Daarna weer een steile klim,


en toen werd ons de kans geboden uit 2 mogelijkheden te kiezen : ofwel nog 2 km die redelijk plat zouden zijn, ofwel nog 4,5 km waarbij het nog een beetje bergop en bergaf zou gaan.
Ria, Gitte en Nicole gingen de 2 km doen, alle anderen 4,5 km. Uiteindelijk bleek dat wel iets meer dan 4,5 km te zijn. ;o)

Ik had al een tijdje last van mijn rugzak en Jo had al eens aangeboden hem te dragen, maar ik wilde het toch nog zelf blijven proberen. Tot ik op een gegeven moment opeens last van mijn enkel kreeg en Jo de rugzak dan toch overnam. Wat een verlichting! BEDANKT, JO!!!!!

Aan het eind van de wandeling moesten we door de Lesse stappen. Iedereen dus zijn waterschoenen of –sandalen aan en wij erdoor. Eerst ijskoud, maar al na een paar passen zooooo deugddoend aan onze voeten!


Daarna was het niet ver meer naar waar onze auto’s stonden en gingen we met zijn allen nog iets drinken.
Maar blijkbaar was er niet zo goed afgesproken waar dat precies zou zijn, want sommigen kwamen pas aan toen wij (Jo, Heidi, Sandra, Martine en ik) gingen vertrekken. Dat moet volgende keer beter hé!
Heidi had voor iedereen nog een kopie met nuttige tips voor het laden van je rugzak en wat je kan doen om tekenbeten te vermijden. Bedankt, Heidi!

De dag na de wandeling had ik megapijn aan mijn beenspieren. Mijn kinesiste raadde mij gisteren aan om in het vervolg zowel voor als na een wandeling meermaals te stretchen, zeker als het veel bergop en bergaf is.
Ook mijn voeten, schouders en rug deden redelijk zeer. Ik zal er dus inderdaad heel goed moeten voor zorgen dat ikzelf niet teveel gewicht moet dragen, en wat mijn voeten betreft, heb ik vandaag van een podologe de volgende tips gekregen: VOOR elke wandeling talkpoeder tussen je tenen doen en voetencrème aan de boven-en onderkant van je voeten, op de momenten dat het kan zoveel mogelijk blootsvoets met sandalen wandelen, en als dat niet kan liefst om de andere dag van schoenen wisselen, zodat je schoenen minstens 24 u kunnen luchten. Dat laatste zal tijdens de vierdaagse allicht niet lukken, maar voor de rest kunnen we er toch op letten.

Onze volgende activiteit gaat door op 18 juni in Oud-Turnhout. In de namiddag is er een wedstrijd buikschuiven, en ’s avonds komt de groep Tamboerijn een benefietoptreden geven. Meer info hierover kan je op de blog van Monte Perdido vinden.

2 opmerkingen:

  1. Respect dat je het toch maar doet allemaal zeg!!! Doe het je niet na.
    Ben erg benieuwd hoe je tekenbeten kan vermijden...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Jetty,
    Bedankt voor je reactie!
    Ik stuur je het artikel over de teken per mail.

    BeantwoordenVerwijderen