Ziek

Vandaag heeft Nicole een wandeling gepland in Hoeselt. We keken er enorm naar uit.

Frieda had gevraagd of onze partners ook mochten meekomen, en ja, dat mocht.

François (van Frieda) en François (de mijne) zouden dus ook meegaan.

Helaas heeft een boterhammeke martino stokken in de wielen gestoken.

Zondag had ik al 2 broodjes martino mee naar de Antwerp miles, en maandag was er nog martino over. Dus maandagavond nog behoorlijk wat martino gegeten, met het idee dat dat maximum 2 dagen goed blijft en we anders de rest moesten weggooien.

Gevolg: gisteren serieuze maag- en darmkrampen, misselijk en zo slap als een vod.

3/4 van de dag in mijn bed gelegen en enkel beschuitjes en een Activia gegeten, in de hoop dat het vandaag beter zou zijn.

Helaas... vanmorgen nog steeds buikkrampen, diarree, 37,6° koorts (dat is natuurlijk niet veel, maar bij mij wel een teken dat er iets niet goed is) en nog steeds zo slap als een vod.

François vond dat we dan beter niet konden gaan. Wat een wijs ventje heb ik toch, natuurlijk heeft hij volkomen gelijk, maar ik voel me er superongelukkig door.
Had me hier zooooo op verheugd, temeer daar het dan nog in mijn geliefde Limburg is!

Bovendien vind ik het ook erg dat ik hierdoor Martine in de problemen breng, want zij zou met ons meerijden. Heb haar natuurlijk meteen gebeld en hoop dat ze toch alleen zal kunnen rijden, ze zou nog met Marc overleggen.

Nicoleke, very very very sorry, ik vind het echt verschrikkelijk, maar ik kan er helaas ook niets aan doen. Voor mij in ieder geval geen martino meer!

Maar dat wandelen in Limburg maken we zeker op een andere keer goed! En dat lekker stuk zelfgebakken cake houd ik te goed hé! ;o)))

Voor degenen die dit nog zouden lezen voor ze gaan wandelen: een hele fijne wandeling gewenst, ’t zal zeker mooi zijn daar en het is ook nog prachtig weer vandaag, wat wil je nog meer? Geniet ervan!