zondag 13 maart 2011

Wandelen, wandelen en … ook een beetje afzien

2 weken geleden had ik even een dipje. Het wandelen wilde niet meer zo goed lukken, 1 dag niet gewandeld werden er 2 en 3, en ik besefte wel dat het zo niet verder kon. Maar vond het ook moeilijk mezelf op te peppen.
Als bij wonder kwam er net op dat moment een mailtje van Nicole, die vertelde dat het trainen bij haar die week niet echt lukte en dat ze precies niet in gang geraakte.
OEF... ik was dus niet alleen!
Daarna volgde ook Gitte met te zeggen dat het bij haar die week ook niet echt lukte – pfff, wat een opluchting. Nou ja, je wil natuurlijk dat het bij iedereen wél lukt, maar je bent tegelijkertijd toch blij dat je niet de enige bent bij wie het eens even wat minder gaat.

Maar dankzij een fantastische mail van Johan, een oppepper voor iedereen om u tegen te zeggen, allemaal dingen die we zelf wel weten maar waarbij het toch fijn is dat iemand ons die even in herinnering brengt, ben ik weer in gang geschoten.
Bij deze nogmaals bedankt, Johan!

Vorige week zondag 11 km gewandeld (in 2 stukken met een half uur pauze tussen). Was de laatste km wel heel blij dat ik François een arm kon geven, want ik was kapot.

Dinsdag dan met Martine naar mijn geliefde Hechtel, waar de wandelclub waarvan ik lid ben een wandeling organiseerde.
Samen met haar 10 km gedaan (ook in 2 stukken), dat ging redelijk goed. Bijna de ganse wandeling in het bos, wat is Hechtel toch prachtig!
 

Onderweg een klein “Lustinke” gedaan hahaha. Toevallig was er op het parcours een touwenbrugje, was natuurlijk niet de bedoeling dat we daarover zouden gaan, maar wat ik vroeger absoluut niet gedurfd zou hebben, daar kon ik nu niet aan weerstaan hahaha.


Gisteren weer 11 km gewandeld in Ronse (Vlaamse Ardennen), dus wel wat licht bergop en bergaf.

Vannacht immens slecht geslapen wegens gigantische kniepijn. Neem al een tijdje geen voedingssupplement meer tegen de spier- en gewrichtspijnen die door Femara (hormoontherapie die ik nog steeds moet volgen) veroorzaakt worden. Hoop altijd dat het zal beteren... niet dus. :o(((
Ga morgen bij de apotheker een – volgens de advertentie – “revolutionair paardenmiddel voor de gewrichten” halen. Er zit glucosamine, chondroïtine en MSM in, dus zou het goed moeten zijn. Ben eens benieuwd. Hou mijn hart al vast voor de prijs, maar op deze manier kan ik ook niet verder.

Om op het wandelen terug te komen, vanmiddag dan maar een Dafalganneke tegen de kniepijn genomen, en 10,5 km gaan wandelen in Herne. Daar is het ook glooiend, dus goed om bergop en bergaf te oefenen. Heb wel op mijn tanden moeten bijten om tot aan het einde te geraken, maar ben nu toch blij dat ik het gedaan heb. We moeten hoe dan ook onze grenzen verleggen, en zonder afzien zal dat niet lukken.

Tegen eind deze maand zou ik toch willen proberen 15 km of 3 uur wandelen te halen. Desnoods in 3 stukken, met 2 rustpauzes. Want anders zie ik mij niet klaar geraken om tegen september 7 uur bergop met rugzak te wandelen. Wandel trouwens momenteel alweer een hele tijd zonder rugzak. Vind dat je niet én tijd én gewicht in één keer kan bijwinnen.
Ga morgen wel proberen met rugzak naar de kine te gaan, maar dat is maar een half uurtje heen en nadien een half uurtje terug.

En zo probeert ieder van ons naar eigen vermogen te doen wat hij/zij kan om elke maand een stapje dichter bij de Monte Perdido te komen, een prachtige berg in zowel de letterlijke als de figuurlijke betekenis. Op hoop van zegen dat we hem zullen kunnen overwinnen!

7 opmerkingen:

  1. Diep respect wederom voor jou meid!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig te lezen hoe in gang geschoten bent Marie-Rose.
    Wel zien dat je in het begin van het trainen jezelf nu ni gaat overschatten hé.
    Dat glucosamine-chondroïtine en MSM is heel goed voor het kraakbeen. Is nu ni speciaal een paardenmiddel maar wel goed. En ook afwachten of het bij jou aanslaat. Wat je eventueel ook kan doen is Magnesium bijnemen(vraag ernaar bij je apotheker-niet terug betaalbaar). Ik neem die ook in, 's morgens en 's avonds eentje. Heb de indruk dat het me helpt. Ik had in begin van de trainingen veel pijn aan de zijbuikspieren en af en toe een kramp. Dan kun je evnetueel even aan de deurstijl gaan hangen en je uit-rekken-opspannen.(stretchen noemen ze dat)
    Dus, blijven oefenen en je niet overschatten. Dat je pijn hebt ad knie is niet helemaal uit te sluiten. Als je drie maanden verder bent moet dit normaal beteren. Alleen kan inderdaad de femara brokken ih eten gooien, maar heb al van verschillende mensen, die het moeten nemen gehoord dat voedingssuplementen een goede ondersteuning hier tegen zijn en nu ga ik slapen, heel moe en morgen maandelijkse controle,
    groetjes,
    joohan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vlaamse Ardennen!!!!
    Volgende keer zeker laten weten want dat is mijn tuin ;-)
    Ik ga dan graag eens mee!

    Groetjes en doe zo flink verder!
    Vero

    BeantwoordenVerwijderen
  4. amai Marie-Rose,je blijft me verbazen! Het ging eerst want minder maar nu, zo goed bezig jong! Gisteren zijn Jo en ik ook 11 km gaan wandelen in de streek van Ninove en ik voelde mijn knie ook hoor! Ik draag nu ook nog geen rugzak: ge moet kunnen opbouwen hé! Jij haalt het zeker zoals je nu bezig bent! Echt knap!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hé Marie-Rose, dat gaat daar heel goed bij jou zo te lezen. Zie dat we je a.s. zondag nog kunnen bijhouden tijdens de wandeling! Je hebt ondertussen begrepen dat ik eindelijk een reactie kan plaatsen. Goed hé.
    Wat dat voedingssupplement betreft, die glucosamine moet je wel min. 3 maanden innemen vóór je echt resultaat merkt en bij sommige mensen geeft het gewoon geen resultaat. Ikzelf neem het al van na de chemo dagelijks. Gelukkig zijn al die spier- en gewrichtspijnen nu zo goed als voorbij. Chapeau voor iedereen van de groep die mét pijn toch de inspanning wil leveren om de conditie op peil te krijgen. Vandaag ben ik een halve dag gaan werken en daarna een uurtje conditietraining gedaan in de fitness. Nu ben ik wel moe. Morgen hoop ik fit genoeg te zijn om naar de Zumba te gaan ... De volgende dagen wordt het buiten ook weer wat aangenamer, dan zeker de wandelschoenen aantrekken. Doe zo verder MRose!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag Marie-Rose,
    Als ik het zo lees heb je toch al een heel grote vooruitgang geboekt.
    En te denken dat je zelf nooit geloofde in je eigen kunnen. Je ziet maar .... waar een wil is ligt de weg toch open hé.
    Doe zo verder dan kan je binnenkort te voet bij mij naar huis.
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hahaha Marleen, als ik jouw bericht las, lag ik eerst in een deuk. Want ik dacht: van hier naar bij Marleen te voet, dat is veeeeel te ver.
    Maar: ik heb op http://www.viamichelin.nl:80/web/Routes gekeken (weeral met dank aan Johan), en het is MAAR 21 km hahaha. Volgens diezelfde routeplanner zou dat 5 u en 18 minuten stappen zijn. Ik denk dat dat een optimistische schatting is, maar dat het binnen een paar maanden, met de nodige rustpauzes onderweg, toch op iets van een 6 u 15 minuten te doen zou moeten zijn. Dus houd dat voetbaddeke maar gereed! En tegen dan mag een lekker ijsje ook wel! ;o)))

    BeantwoordenVerwijderen